*« باربد و اعتلای موسیقی ایرانی* »

شاهان ایرانی علاقه زیادی به اهل فن موسیقی داشتند و از این رو نخبه های موسیقی بسیاری از جمله باربد ، سرکش ،بامشاد ، نکیسا و… در دوره ساسانی ظهور کردند  موسیقی ساسانی به بخش های موسیقی درباری ، مردمی ، مذهبی ، و نظامی تقسیم میشد آلات موسیقی علاوه بر بربط ، چنگ ، چغانه ، تنبور و کمانچه شامل سازهای بادی (شامل شیپور ،صور ،کرنا، نای و …) و کوبه ای ( شامل جرس ، دمامه، نقاره و …) نیز میشد . 
هر چند هفت دستگاه موسیقی ایرانی قبل از باربد وجود داشته است اما این باربد بود که تحول بسیار بزرگی در آن ایجاد کرد  و به قول مورخان «برای استادان فن قانون مطلق به شمار میرفت و دیگران همه خوشه چین خرمن ذوق او بودند» . باربد متناسب با هفت روز هفته ، سی روز ماه و 360 روز سال هفت خسروانی (هفت دستگاه) سی لحن (آهنگ) و 360 دستان(نغمه ، آوا ) را ساخت . در اجرای دستان ها حوادث تاریخ قدیم ایران از جمله حماسه  “کین ایرج” ، حماسه “کین سیاوش” را جای داد در وصف قدرت و ثروت خسرو دستان های باغ شیرین ، باغ شهریار ، هفت گنج ، تخت طاقدیس را سرود و همچنین در تهنیت بهار و مناظر طبیعت دستان های “ آرایش  خورشید “ ، “ ماه بالای کوهسار” ، “ نوروز بزرگ “ و… را به مجموعه خود افزود .
بخش اعظم موسیقی اعراب از آثار باربد گرفته شده است و به دنبال آن پس از فتح اسپانیا توسط اعراب این موسیقی در اسپانیا رواج پیدا کرد که حتی امروزه نیز تاثیر آن را بصورت آشکار میتوان دید.