*فتح بابل*  (539 ق. م) 
سقوط بابل از جهت شکل فتح آن اهمیت دارد .
پس از براندازی امپراتوری ماد و تاسیس حکومت هخامنشی توسط کوروش حکومتهای همسایه از جمله لیدی ، مصر و بابل با اتحاد باهم به دشمنی مشترک علیه پارسها تبدیل شدند و دست به اقدام نظامی زدند کوروش  پس از سرکوب لیدی به بابل حمله کرد . بابل یک امپراتوری کهن بود که توسط نبونید اداره میشد. کوروش با ساختن چند بستر برای مهار آب فرات آب رود خانه را کم عمق و ارتباط لشکریان نبونید را با شهر قطع کرد و از طرفی نبونید بخاطر بی مهری به مردوک خدای بابلیان و عدم برگزاری جشن اکیتو مورد نفرت مردم شهر بود مردم بابل که آوازه جوانمردی کوروش راشنیده  بودند تصمیم گرفتند دروازه های شهر را به روی وی باز کنند . سپاهیان ایرانی فرمان داشتند با مردم شهر و دارایی های آنان کاری نداشته باشند خانه ای را نسوزانند و حتی  گروهی برای حفاظت از بتخانه زگیلا گمارده شدند کوروش فرمان داده بود که ایرانیان کاری که برازنده ی آزادمنشی و بزرگواری آنان نباشد انجام ندهند و هنروران،دانشمندان و عاملان حکومت بر منصب خود باقی بمانند . کوروش بعد از آن ، بیانیه معروف خود را اعلام نمود . مردم را دل آسوده کرد که قصدش تاراج نیست زندانیان  را آزاد کرد و مایه دلجویی پرستندگان مردوک را از هرنظر فراهم کرد کوروش حتی نبونید که در جنگ اسیر شده بود به فرمانداری کرمان منصوب کرد (تا آخر عمر برمنصب باقی ماند) و از جان وی گذشت . 
و بدین  صورت بود که بابل موجودیت خود را بعنوان بک امپراتوری از دست داد آنهم بدون هیچگونه درگیری و خونریزی از طرف پارسها.